Skip to main content

Ongezien

 

Onuitgesproken woorden
Het hart bloedt
Zaden van liefde in wonden geplant

Als een weduwe
woelen handen de aarde
tastend naar de zin

Het oppervlak sluit zich weer
Tranen doordringen de bodem
Een poging de pijn te genezen

Maar het is daar, onzichtbaar
Bloemen van verandering ontkiemen
Barsten door het onkruid van duisternis

Het donker beschermt het nog
Het broeit voort
Het ongeziene

Totdat jij ziet
Totdat wij zien
Dat de lente er al is

 

Aukje Paulusma